کربلا یعنی ایمان و خرد و عمل به هنگام(2)
حسین"علیه السلام» به بشریت راه نشان میدهد تا معلوم شود تنها با تکیه به اندیشهای صحیح و ارتباط فرهنگی میتوان امیدوار به آن نوع پیروزی بود که شکست در آن راه ندارد وگرنه پیروزِ میدانِ قدرتِ اسلحهها، مغلوب میدانی خواهد شد که رقیب او قدرت تسلیحاتی بیشتری دارد. در راستای تحقق سنت مقاومت در مقابل دشمن و اظهار حقیقت در میدان مقاومت، رسول خدا"صلی الله علیه و آله» در حمراءُ الأسد میفرمایند: «لُو لم یکن معی احدٌ لخرجتُ بسیفی وحدی» اگر هیچکس همراه من نبود به تنهایی با شمشیرم مقابله میکنم، زیرا حضرت حقیقتی را به همراه خود دارد که باید ظهور کند چه در این مقابله پیروز شوند و چه شکستِ جسمانی، در هر دو حال آن حقیقت بروز میکند. این نشان میدهد اندیشههای پاک باید با شجاعت صاحبان اندیشه در میان بماند و مغلوب انبوه شمشیرها نگردد. به همین جهت کربلا آتشفشان حکمت است که از طریق سلحشوران فوران میکند، سلحشورانی که صلحاندیشی را با استیلای روح همراه کردهاند به طوری که کثرت دشمن هراسی در آنها ایجاد نکرده همچنانکه فرومایگی دشمن صلاحاندیشی را از آنها نگرفته بود تا از نصیحت دشمن باز بمانند.
(استاد طاهر زاده)
ادامه دارد….