نیایش با خالق
بار خدايا بر محمّد و آل او درود فرست، و ايمانم (اعتقاد بدل و اقرار بزبان و عمل باندام كه كاشف از آنها است) را بكاملترين ايمان برسان، و باورم را (بآنچه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله آورده) بهترين يقين قرار داده (يقين و نيّت مرا به نيكوترين نيّتها (قصد قرب بحقّ) و كردارم را به بهترين كردارها (عمل خالص از خود نمائى) برسان (نيّت) بار خدايا نيّت مرا بلطف (توفيق) خود كامل گردان و باورم را برحمت خويش پا بر جا نما (بطوريكه شكّ در آن راه نيابد) و بقدرت و توانائيت آنچه از من از دست رفته اصلاح فرما (از كيفر آن بگذربار خدايا بر محمّد و آل او درود فرست، و بىنيازم كن از كارى كهكوشيدن بآن مرا (از عبادت و بندگيت) باز ميدارد (تا توجّه من بجز تو نباشد) و وادار مرا بآنچه (انجام اوامر و ترك نواهى) كه فردا (روز رستاخيز) از آن سؤال و بازپرسى بنمائى و روزهاى مرا در آنچه (عبادت و پرستش) كه براى آنم آفريدهاى صرف نما.(الصحيفة السجادية / ترجمه و شرح فيض الإسلام ؛ ص129)