حدیث دوست
03 اسفند 1394 توسط زينب هماي خوزاني
حمد خداوندى را كه در پيكر ما ابزارهايى نهاد كه توانِ بست و گشادمان باشد و به نعمت روح، زندگيمان عنايت فرمود و اندامهايى داد كه به نيروى آنها كارها توانيم ساخت و ما را از هر چه خوش و گوارنده است روزى داد و به فضل خويش بىنياز گردانيد و به منّ و كرم خود سرمايه بخشيد. و تا فرمانبردارى و سپاسگزاريمان بيازمايد، به كارهايى فرمان داد و از كارهايى نهى فرمود. چون از فرمانش سر برتافتيم و بر مركب عصيان برنشستيم، به عقوبت ما نشتافت و در انتقام از ما تعجيل روا نداشت، بلكه به رحمت و كرامت خويش ما را زمان داد و به رأفت و حلم خود مهلت عطا فرمود، باشد كه بازگرديم.
الصحيفة السجادية / ترجمه آيتى، ص: 31