مهاد

خداوندا!
خودت آگاهى که دریاى دلم را جزر و مد است
‏یا باسط بسطم ده و یا قابض قبضم کن.
الهى ! دست‏با ادب دراز است و پاى بى ادب،
“یا باسِطَ الْیَدَینِ بِالرَّحمَةِ خُذْ بِیَدى".

پروردگارا !
بسیار کسانى دعوى بندگى کرده‏ اند
و دم از ترک دنیا زده ‏اند،
تا دنیا بدیشان روى آورد
جز وى همه را پشت پا زده ‏اند
این بنده در معرض امتحان درنیامده
شرمسار است‏ بحق خودت
” ثَبّتْ قَلبى عَلى دینِک".

بار خدايا اى آنكه گناهكاران بسبب رحمت او فرياد رسى ميجويند و اى آنكه بيچارگان بياد احسان و خوشرفتارى او پناه ميبرند و اى آنكه خطاكاران از ترس او سخت ميگيرند اى آرام دل هر دور از وطن كه از تنهائى دلگير است، و اى شادى هر اندوهگين دل شكسته‏اى، و اى فرياد رس هر خوار شده تنها مانده‏اى، و اى مددكار هر نيازمند رانده‏اى تو آنى كه با رحمت و علم هر چيز (كلّى و جزئى) را فرا گرفته‏اى و تو آنى كه براى هر آفريده شده‏اى در نعمتهاى خود بهره قرار داده‏اى-و تو آنى كه بخشش از كيفرش برتر است‏.

صحیفه سجادیه -دعای16

امشب، هر ستاره‌ای را که رصد می‌کنم، نام تو را می‌بینم که به وسعت یک آسمان شکیبایی، می‌ درخشد و شوق پرواز را در دل عاشقانت به تپش وا می دارد. دست ‌های نیازمان را از چشمه سخاوتت کوتاه مکن؛ بگذار با وضو در نور امامتت، شیرینی کرامتت را چشیده باشیم!

ای شعله خدا !

هم ‌‌خانه با حسین!

هم ‌شانه با علی، چون چلچراغ علم!

بر دل خوش آمدی!

ای امام غربت!

آن‌که از آبروی تو وساطت می‌طلبد، تشنه باران هدایت توست و آن‌که حاجت را بهانه کرده، تشنه رفاقت با تو.

به حق شادی میلادت، قفل بسته چشمان ما را با عنایت و کرمت بگشای تا طعم سفره مهربانی تو را بچشیم؛ که هیچ زخمی از بارش کرامت بارانی ‌ات بی ‌مرهم نمی ‌ماند؛ یا کریم اهل هدایت!

بار خدايا بر محمّد و آل او درود فرست، و ايمانم (اعتقاد بدل و اقرار بزبان و عمل باندام كه كاشف از آنها است) را بكاملترين ايمان برسان، و باورم را (بآنچه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله آورده) بهترين يقين قرار داده (يقين و نيّت مرا به نيكوترين نيّتها (قصد قرب بحقّ) و كردارم را به بهترين كردارها (عمل خالص از خود نمائى) برسان (نيّت) بار خدايا نيّت مرا بلطف (توفيق) خود كامل گردان و باورم را برحمت خويش پا بر جا نما (بطوريكه شكّ در آن راه نيابد) و بقدرت و توانائيت آنچه از من از دست رفته اصلاح فرما (از كيفر آن بگذربار خدايا بر محمّد و آل او درود فرست، و بى‏نيازم كن از كارى كه‏كوشيدن بآن مرا (از عبادت و بندگيت) باز ميدارد (تا توجّه من بجز تو نباشد) و وادار مرا بآنچه (انجام اوامر و ترك نواهى) كه فردا (روز رستاخيز) از آن سؤال و بازپرسى بنمائى‏ و روزهاى مرا در آنچه (عبادت و پرستش) كه براى آنم آفريده‏اى صرف نما.(الصحيفة السجادية / ترجمه و شرح فيض الإسلام ؛ ص129)

رجب از راه می رسد، قدر حضورش را بدانید كه ناگاه خواهیم دید در حال وداع است.

بهارعاشقان و دلدادگان حریم كبریایی فرا رسیده است. ماه رجب فصل روئیدن جوانه های عاشقانه زیستن و ماه شست و شوی دل و جان از زنگارهای گناه و غفلت ، و آماده شدن برای ورود به ضیافت الله اعظم است. كسانی كه دل درگرو محبت خدا نهاده اند، لحظه شماری می كنند تا با ورود به ماه رجب وبهره مندی از بركات آن، به درك فیوضات ماه عظیم شعبان موفق شوند و پس از آن بتوانند مدال  لیاقت ورود به ضیافت الهی در ماه رمضان را دریافت نمایند.